بارها در طول مقالات پیشین گفته ایم که یکی از بهترین رنگ هایی که برای رنگ آمیزی درب های ساختمانی استفاده می شود، رنگ الکترواستاتیک است. این رنگ ها کیفیت فوق العاده ای دارند و کاربردهای زیادی در صنعت های ساختمانی دارند.
اما آیا می دانید که رنگ الکترواستاتیک چیست؟ چه ویژگی هایی دارد و اصلا چرا تا به این حد محبوب شده است؟
در این مقاله از رستاچوب می خواهیم به معرفی کامل رنگ الکترواستاتیک بپردازیم و بگوییم که مزیت هایی دارد و چرا بهتر است به سراغ درب هایی بروید که از این رنگ بهره گرفته اند. اگر این موضوع برایتان جالب است و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد رنگ های الکترواستاتیک به دست آورید، با ما همراه باشید.
تاریخچه رنگ الکترواستاتیک
پیش از این که به سراغ معرفی رنگ های الکترواستاتیک برویم می خواهیم در مورد تاریخچه ی این رنگ ها صحبت کنیم. در اوایل دهه 50 میلادی بود که چنین رنگ هایی در بازار آمریکا عرضه شد. اما یک موسسه آلمانی آن را در اوایل دهه 60 میلادی گسترش داد. این موسسه از یک اسکترودر همراه با حرارت استفاده می کرد تا به طور مداوم خمیر رنگ پودری تولید شود.
چند سال بعد، کمپانی شل انگلستان، از این روش الکترواستاتیک برای رنگ آمیزی استفاده کرد. در واقع به همین دلیل است که این رنگ ها، به نام رنگ های پودری نیز شناخته می شدند. گرچه رنگ های الکترواستاتیک کیفیت خیلی بالایی داشتند اما در آن سال های اولیه، خیلی از کشورهای اروپا و آمریکا از آن استقبال نکردند چرا که در قیاس با دیگر رنگ های موجود در بازار گران تر بود.
معرفی کامل رنگ الکترواستاتیک
حالا که با تاریخچه این رنگ آشنا شدیم، باید بدانیم که اساسا چگونه تولید می شود. این نوع رنگ ها، رنگ های صنعتی هستند که خود در دو نوع رنگ های پودری و رنگ های مایع کوره ای ساخته می شوند.
بیشترین کاربرد این رنگ ها، پوشش سطوح فلزی است. از اصلی ترین دلایل محبوبیت رنگ های الکترواستاتیک میان مهندسین این است که بهترین رنگ صنعتی هستند و به محیط زیست نیز آسیبی وارد نمی کنند. رنگ های طبیعی ممکن است بعد از مدتی منجر به ایجاد بیماری های مختلف در کارگران شود. اما این رنگ های الکترواستاتیک، هیچ گونه آسیبی وارد نخواهند کرد.
این رنگ ها را برای صنایع مختلفی به کار می برند و برای رنگ آمیزی سطوح مختلفی استفاده می کنند. حال سوال اینجاست که کدام نوع رنگ الکترواستاتیک مناسب تر است؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که رنگ مورد نظر، با توجه به صنعت مربوطه انتخاب خواهد شد. مثلا برای رنگ آمیزی سطوح فلزی بهتر است از رنگ های پودری الکترواستاتیک استفاده کنند.
مشاهده کنید: دستگاه CNC چوب و انواع درب ها با طرح CNC
مزیت های رنگ الکترواستاتیک
مثل هر محصول دیگری، رنگ های الکترواستاتیک هم چه پودری باشند و چه مایع، مزیت های و معایبی دارند که در ادامه به برخی از مهم ترین آن ها می پردازیم:
- پوشش دهی رنگ الکترواستاتیک عالی است
- کار کردن با آن ساده و راحت است
- لایه ای که روی سطوح مختلف می پوشانند، بسیار نازک است
- امکان دور پوشانی خوبی دارند.
- دمای کوره را کنترل می کنند.
معایب رنگ الکترواستاتیک
- متاسفانه اصلی ترین عیب و ایراد رنگ های الکترواستاتیک گران بودن است. چرا که هزینه تجهیزات آن بالاست.
- این رنگ حتما باید در کارگاه ساخته شود و غیر قابل حمل است
- اندازه ی قطعه ای که رنگ آمیزی می شود به دلیل ظرفیت تجهیزات، کم است.
انواع شیوه های رنگ آمیزی الکترو استاتیک
به طور کلی، رنگ آمیزی الکترواستاتیک انواع خاصی دارد. در واقع این شیوه از رنگ آمیزی با تکنیک های متفاوتی انجام می شود که در ادامه به آن ها اشاره کرده ایم:
روش پیش گرما
در این روش، همان طور که از نامش نیز پیداست، پیش از رنگ آمیزی باید قطعه ی مورد نظر گرما داده شود. بعد از این که قطعه ی مورد نظر به اندازه ی کافی حرارت دریافت کرد، آن وقت رنگ را روی آن اسپری می کنند. این شیوه از رنگ آمیزی مشخصات خاصی دارد. مثلا زمانی که از روش پیش گرما برای رنگ آمیزی الکترواستاتیک استفاده می شود، میزان چسبندگی رنگ به سطح مورد نظر بسیار زیاد می شود. به این ترتیب مقاومت آن بالا می رود و دیگر به سادگی نمی توان آن را کَند یا خراشید. معمولا از این روش برای رنگ آمیزی قطعات کوچکی که پیچیدگی زیادی دارند استفاده می شود یا قطعاتی که باید ضمانت بالایی از کیفیت داشته باشند.
روش پس گرما
نوع دیگری از رنگ آمیزی الکترواستاتیک وجود دارد که در طول آن، اول قطعه رنگ می شود و سپس حرارت می بیند. به دلیل ساده تر بودن این روش، در ایران بسیار رایج است. روش پس گرما را راحت تر می توان به افراد مختلف آموزش داد و ارزان تر از روش های دیگر رنگ آمیزی الکترواستاتیک است. معمولا با سرعت بیشتری هم انجام می شود. البته این مسئله به این بستگی دارد که شما از روش دستی یا اتوماتیک برای رنگ آمیزی استفاده می کنید.
لازم به ذکر است که در هر دو روش، کیفیت نهایی رنگ بسیار بالا خواهد بود. از آن جایی که این شیوه در کشور ما رواج زیادی دارد، بهتر است توضیحات بیشتر در مورد آن بدهیم.
رنگ آمیزی الکترواستاتیک به روش پس گرما چگونه انجام می شود؟
در این روش، ابتدا باید قطعه ی مورد نظر خود را در یک محفظه قرار بدهیم و سپس با کابل ارت به زمین متصل کنیم. سپس باید پودر را درون تفنگ های مخصص پاشش قرار داد تا به صورت الکتریکی باردار شود. زمانی که می خواهیم رنگ را بپاشیم، باید فشار هوا به شکل دقیقی کنترل شود. همچنین باید دقت کرد که ضخامت سطح رنگی بیشتر یا کمتر از حد مورد نظر نباشد. در صورتی که ضخامت لایه ی رنگ بیشتر شود، ممکن است در عایق بودن سطح زیرین آن اثر بگذارد.
همچنین مشاهده کنید: همه چیز در مورد نحوه رگلاژ درب های ضد سرقت
چگونه قطعه مورد نظر را آماده می کنند؟
زمانی که می خواهیم یک قطعه را به روش پس گرما، رنگ آمیزی الکترواستاتیک کنیم باید قبل از هر چیزی آن را چربی گیری قلیایی کنیم. به این ترتیب مطمئن خواهیم شد که قطعه ی مورد نظر تمیز است.
سپس آن را یک بار دیگر می شوریم و لایه ای از فسفات روی آن ایجاد می کنیم. سپس به سراغ رنگ آمیزی رفته و در آخر هم در کوره های حرارت قرار می دهیم.
شاید برایتان این سوال ایجاد شده باشد که فرآیند چربی گیری قلیایی به چه صورت انجام می شود. در پاسخ باید بگوییم که ابتدا قطعه ی مورد نظر را در یک وان مخصوص پر از اسیدهای قلیایی قرار می دهند. سپس آن را تا دمای 60 درجه حرارت می دهند. اجازه می دهند که قطعه به مدت 3 دقیقع غوطه ور شود تا تمام آلودگی ها و چربی ها از روی آن برداشته شود.
برای شست و شوی بعد از این مرحله نیز باید از آب ولرم استفاده شود. این آب را به روی قطعه اسپری می کنند تا تمام مواد قلیایی از روی آن شسته شود. مواد فسفاته را نیز به شکل اسپری یا غوطه ور، روی قطعه می زنند.
برای رنگ آمیزی نیز از تفنگ های مخصوصی استفاده می کنند که رنگ را روی قطعه می پاشند و سپس آن را داخل کوره می گذارند.
یکی دیگر از نکات مهمی که به هنگام فرآیند رنگ آمیزی الکترواستاتیک باید به آن توجه شود، موضوع درجه حرارت پهت است. کوره ها را باید تا دمای 160 الی 200 درجه ی سانتی گراد حرارت داد. مدت زمان قرارگیری در کوره نیز بین 10 الی 25 دقیقه است. اگر قطعه ی مورد نظر در مدت زمان کمتری در کوره مانده باشد، احتمالا مقاومت مکانیکی و شیمیایی رنگ نیز کمتر خواهد بود. همچنین ظاهر زشتی نیز پیدا می کنند.
اگر هم حرارت کوره را بالا ببرند یا بیشتر از 25 دقیقه قطعه را داخل کوره نگه دارند، رنگ های مربوطه، شکل و حالتی مات پیدا می کنند و پوشش پودری ایجاد شده نیز تغییر رنگ می دهند.
روش مشعل پاش
نوع دیگری از روش رنگ آمیزی وجود دارد که از یک تفنگ پاشش استفاده می کند تا پودر رنگ را به سمت قطعه هدایت کرده و همزمان شعله را نیز روی آن می گیرد و به نوعی رنگ را می پزد.
معمولا این روش را به عنوان سنتی ترین شیوه ی رنگ آمیزی الکترواستاتیک نام می برند و در جاهایی استفاده می شود که امکانات زیادی ندارند. در این روش از کوره یا برق استفاده نمی شود چرا که کمپرسور آن با بنزین کار می کند.
باید به این نکته اشاره کنیم که رنگ آمیزی با شیوه ی مشعل پاش، در نهایت کیفیت فوق العاده ای پیدا نخواهد کرد و ممکن است بعد از مدتی دچار خراشیدگی بشود. همچنین رنگ آمیزی با این روش، سرعت خیلی پایینی دارد.
از دیگر ویژگی های رنگ آمیزی الکترواستاتیک به روش مشعل پاش این است که اگر یک بخشی از رنگ سطح جدا شود، تمام لایه ی رنگی نیز به شکل یکپارچه جدا خواهد شد.
معمولا از این روش برای رنگ آمیزی قطعات ساده و بسیار بزرگ استفاده می شود.
بیشتر بخوانید: درب با رنگ پولیشی و نحوه ی اجرای آن
روش مادون قرمز
این روش از تکنولوژی خاصی استفاده می کند. در ابتدا پاشش رنگ توسط یک ربات یا تفنگ صورت می گیرد. بعد از آن، قسمتی از قطعه را که رنگ آمیزی شده زیر یک لامپ مادون قرمز قرار می دهند تا سخت شود.
معمولا از این روش زمانی استفاده می شود که قطعه ی مورد نظر به قدری بزرگ است که از ورودی کوره های پخت رد نمی شود. به این ترتیب می توان از روش مادون قرمز استفاده کرد. همچنین گاهی مواقع ممکن است قطعه ی مورد نظر، قابل اشتعال باشد و نتوان آن را وارد کوره کرد. در نتیجه بهترین راهکار استفاده از شیوه ی مادون قرمز است. این شیوه از رنگ آمیزی نیاز به جای خیلی بزرگی ندارد. اما به هرحال سرعت انجام کار هم پایین است. به همین دلیل بهتر است به سراغ رنگ هایی رفت که مدت زمان پخت آن ها کوتاه است تا کل فرآیند صرفه ی اقتصادی داشته باشد.
چند نکته ی مهم در مورد رنگ پودری و رنگ آمیزی به روش الکترواستاتیک
می توان هر قطعه یا وسیله ای که هادی جریان الکتریکی است و یا می توان آن را داخل کوره قرار داد، از روش رنگ آمیزی الکترواستاتیک بهره ببرد.
زمانی که یک قطعه را رنگ کردید و می خواهید قطعه ی دیگری را رنگ آمیزی نمایید اما رنگ این دو قطعه با هم متفاوت است، حتما باید تمام تجهیزات رنگ آمیزی و محیط را تمیز کنید تا هیچگونه اختلاط رنگی نداشته باشید.
در روش های رنگ آمیزی الکترواستاتیک، دو جور شیوه ی پاشش رنگ وجود دارد. در روش ترایبو، ذرات پودر رنگ که داخل تفنگ پاشش هستند با سطح آن تماس برقرار کرده و به شکل الکتریکی باردار می شوند. در روش کرونا نیز از یک عامل خارجی برای باردار کردن ذرات پودر رنگ استفاده می شود. هر یک از این روش ها، مزیت های خاص خود را دارند و در نتیجه ی نهایی اثرگذار خواهند بود.
نتیجه گیری
به طور کلی، رنگ های الکترواستاتیک برای رنگ آمیزی درب های ساختمانی بسیار مفید هستند چرا که مقاومت آن ها را بالا می برند. دیگر به سختی می توان این رنگ ها را از سطح درب جدا کرد. علاوه بر این ظاهر خیلی زیبایی به درب مورد نظر می دهند، بلکه قادر هستند تا مقاومت و عایق پذیری درب را نیز افزایش دهند.
بیشتر درب های ضد سرقت با کیفیت، از این نوع رنگ آمیزی استفاده می کنند تا طول عمر درب افزایش پیدا کند.
اگر تصمیم به خرید درب های ساختمانی دارید، توصیه ی ما این است که به سراغ درب هایی بروید که از شیوه های مختلف رنگ آمیزی الکترواستاتیک بهره برده باشند. این درب ها مدت بیشتری برایتان کار خواهند کرد و طول عمر بیشتری دارند.
در نهایت باید بگوییم که بهترین درب های ساختمانی را می توانید در وب سایت رستاچوب پیدا کنید. این فروشگاه دارای تنوع بسیار زیادی از درب های مختلف با رنگ های متنوع است. بنابراین شما می توانید با خیالی آسوده، خرید خود را از این وبسایت انجام بدهید و سفارشتان در اسرع وقت به دست شما خواهد رسید. کارشناسان رستاچوب جهت راهنمایی شما آماده هستند.
